آب جوشان این دریاچه از کجا می آید؟ - دنیای راه راه

پارک ملی Morne Trois pitons در کشور جزیره ای دومینیکا محل فعالیت های آتشفشانی ست. در داخل مرزهای حدودا 7 هزار هکتاری این پارک 5 کوه آتشفشانی، 12چشمه آب گرم، فومارول (شکاف های سطح زمین در نزدیکی آتشفشان که از آن ها گازهایی مثل سولفور دی اکسید بیرون می آید) و دریاچه بزرگ و معروف جوشان واقع شده است.

دریاچه جوشان دومینیکا در واقع یک فومارول و شکافی در پوسته زمین است که در زیر آب واقع شده است. این دریاچه پر از آب های جوشانی به رنگ آبی خاکستری با دمای حدود 90 درجه سانتی گراد است و آب آن با بخارهای داغ و گازهایی که از گدازه های مذاب زیر زمین متصاعد می شوند گرم می شود. دریاچه با عرض حدود 76 متردومین دریاچه بزرگ جوشان دنیا بعد از دریاچه فرایینگ پن دره وایمنگو در نیوزلند است. این دریاچه برای اولین بار در سال 1875 به وسیله دو انگلیسی که در دومینیکو کار می کردند کشف شد. سال بعد، یک گیاهشناس و یکی از آن دو مرد انگلیسی مامور شدند تا درباره این پدیده طبیعی تخقیق نمایند. آن ها دمای آب را میزان گرفتند و فهمیدند که در نزدیکی کناره های دریاجه آب بین 82 تا 92 درجه سانتی گراد است اما پیروز نشدند دمای مرکز دریاچه که سرچشمه جوشان آب است را میزان بگیرند. عمق دریاچه هم میزان گیری و چیزی حدود 60 متر ویا بیشترتخمین زده شد.

آب دریاچه از آب باران و دو جویبار کوچک تامین می شود آب به داخل شکاف مذاب ها می رود و به نقطه جوش می رسد و با فشار گازها دوباره به گودی دریاچه برمی شود. سطح آب دریاچه متغییر است و گاهی فعالیت دریاچه کمتر از حد معمول می شود. با اینکه دریاچه در دهه 1870 عمق زیادی داشت اما بعد از فوران ماگماهای زیرزمینی در نزدیکی این محل در سال 1880 دریاچه تقریبا ناپدید شد و چشمه ای از آب های گرم و بخار شکل گرفت. سطح دریاچه در سال 2004-2005 هم نوسانات شدیدی داشت و کمتر از 10 متر شده بود اما یک روز بعد به سطح همیشگی اش رسید. زمین شناسان دلیل نوسانات سطح دریاچه این گونه شرح می دهند که چون این دریاچه دقیقا در روی آب های زیرزمینی قرار گرفته آب آن خیلی زود خالی و دوباره پر می شود. جریان های دائمی بخار و گاز که در شکاف کف دریاچه فراوری می شود آب را به سمت بالا راهنمایی می نمایند و اختلال در منبع فراوری گاز باعث می شود که آب از شکاف کف دریاچه به سمت پایین برود اما دوباره با برقرار شدن جریان های گاز آب به گودی دریاچه راه پیدا کند.

هیچ جاده ای به سمت این دریاچه کشیده نشده و از نزدیک ترین جاده تا آن 13 کیلومتر فاصله است. برای رسیدن به آن باید این 13 کیلومتر را در مسیری که به سه بخش تقسیم می شود پیاده روی کنید. گذر از هر بخش یک ساعت زمان احتیاج دارد؛ بخش اول عبور از رودخانه، بخش دوم بالا رفتن از کوه و بخش سوم پایین آمدن از سراشیبی تند دره.

منبع: amusingplanet.com