تفال به حافظ امروز سه شنبه 2 خرداد 1402، در گفتار و کردار صادق باش... - دنیای راه راه

نقد ها را بُوَد آیا که عَکمک گیرند؟

تا همه صومعه داران پیِ کاری گیرند

مصلحت دیدِ من آن است که یاران همه کار

بِگُذارَند و خَمِ طُرِّهٔ کمک گیرند

خوش گرفتند حریفان سرِ زلفِ ساقی

گر فَلَکْشان بِگُذارَد که قراری گیرند

قُوِّتِ بازویِ پرهیز به خوبان مفروش

که در این خیل حِصاری به سواری گیرند

یا رب این بَچِّهٔ تُرکان چه دلیرند به خون

که به تیرِ مُژه، هر لحظه شکاری گیرند

پایکوبی بر شعرِ تر و نالهٔ نِی خوش باشد

خاصه پایکوبیی که در آن دستِ نگاری گیرند

حافظ اَبنایِ زمان را غمِ مسکینان نیست

زین میان گر بتوان بِه که کناری گیرند

توضیح لغت: مصلحت دید: صلاح دید/طره: موی آراسته/ خم طره: حلقه زلف/ نگار: یار

تفسیر عرفانی:

آیا روزگاری می رسد که عیار پاکی و خالصی را بسنجند تا ریاکاران به کاری جز ریا بپردازند. مقصود او از این شعر این است که وسیله محک میان عاشقان یار و ریاکاران تقوای درونی شان است. چرا که عاشقان با قدرت تقوا دست در دست معشوق زده و به لقای او نایل می شوند.

تعبیر غزل:

عاشق شده ای گمان می کنی او از آن آگاه نیست، در حالی که همه می دانند و تو را ملامت می نمایند برای این که معشوق خود را از دست ندهی. در گفتار و کردار صادق باش و منتظر خبر های خوش باش.