شب تلخ استقلال چگونه رقم خورد؟، تدبیر برای جلوگیری از اتفاق مشابه - دنیای راه راه

گل اول؛ از رضاوند تا نادری

اولین گل الدحیل، حاصل پاسی بلند از کناره زمین به عمق دفاع، دفع ناقص دروازه بان و عدم پوشش مناسب بود و روی این گل 5 بازیکن استقلال عملکرد مناسبی نداشتند تا در به ثمر رسیدن آن نقش داشته باشند.

اولین قصور در به ثمر رسیدن این گل از آرش رضاوند سر زد که نسبت به مدافع کناری الدحیل سخت گیری لازم را نداشت تا او به راحتی از میانه زمین با پاسی بلند، عمق دفاع آبی پوشان را هدف بگیرد.

دومین قصور در این صحنه از سیاوش یزدانی شکل گرفت که ادمیلسون جونیور را گم کرد تا این بازیکن در گوشه محوطه جریمه صاحب توپ شده و فرصت ضربه زنی از زاویه بسته را به سوی دروازه پیدا کند.

رشید مظاهری شاید کمترین تقصیر را در این گل داشت؛ چون با اینکه ضربه از زاویه بسته زده شده بود، اما فاصله کم و شدت آن زیاد بود. با این وجود مظاهری هم می توانست توپ را به زاویه مخالف خودش دفع کند نه در جایی که مهاجم حریف صاحب توپ برگشتی شود.

محمد حسین مرادمند هم که در این صحنه باید همراه با اولانگا حرکت می کرد، با توجه به سرعت کمترش از او جا ماند و در نهایت محمد نادری هم نتوانست به موقع روی مرادمند پوشش داده و قبل از اولانگا ضربه بزند تا مهاجم بلند قد الدحیل اولین گل خودش و تیمش را بزند.

گل دوم؛ کاملاً اشتباه فردی

حساب گل دوم الدحیل کاملاً جداست و این گل تنها یک حادثه بود که شاید در هر 100 بازی یک بار اتفاق بیفتد و کاملاً حاصل اشتباه فردی مسعود ریگی بود که در میانه میدان با پاس اشتباه خودش مهاجم حریف را با مظاهری در موقعیت تک به تک قرار داد.

گل سوم؛ از موسوی تا ریگی و دیگران

گل سوم تیم الدحیل حاصل 4 پاس بلند، سرعتی و کاملاً روی زمین بود که به خلق یک مثلث انجامید و به یک گل منتهی شد. یک پاس بلند از میانه زمین به سمت راست دفاعی استقلال و جا ماندن احمد موسوی مدافع راست آبیها و در ادامه نیز بی تفاوتی وی در صحنه و عدم تعقیب بازی، به گمان اینکه خطر از بین رفته است.

هیچیک از مدافعان میانی به خصوص سیاوش یزدانی این توپ سرعتی را دفع نمی کنند تا در غفلت مدافع چپ آبی، یک قرمز پوش دیگر در سمت چپ زمین استقلال بلادرنگ توپ را زمینی و سرعتی به داخل محوطه جریمه برگرداند. در جایی که جمع مدافعان میانی استقلال و هافبک های دفاعی جمع بود، عبدالله احرق بدون آنکه مزاحمی داشته باشد از بین ریگی، مرادمند و مظاهری توپ را قطع کرده و دروازه استقلال را باز می کند.

در این صحنه پاس های سرعتی 3 بازیکن الدحیل کاملاً تمرکز خط دفاعی استقلال را بر هم می زند و روی این گل اولین مقصر مسعود ریگی و آرش رضاوند بودند که روی هافبک تیم مقابل فشار نیاورند تا او با یک پاس سرعتی پایه این گل را بگذارد. به ترتیب احمد موسوی، نادری، یزدانی، مرادمند، ریگی و مظاهری بازیکنانی بودند که در راستا توپ قرار داشتند و نتوانستند روی آن تاثیر بگذارند تا احرق ضربه نهایی را بزند.

گل چهارم؛ آشفتگی خط دفاعی

آخرین گل الدحیل هم محصول آشفتگی خط دفاعی بود که کاملاً تمرکزش را از دست داده بود؛ و البته با همان شیوه ای که بارها دروازه استقلال با خطر روبرو و یا باز شد.

الدحیلی ها با همان نسخه ای که دو بار دیگر هم به استقلال گل زدند، تیر خلاص شان را هم زدند. این گل هم با یک پاس مورب زمینی از مرکز زمین به سمت چپ خط دفاعی استقلال آغاز شد. پاسی که سرعت را چاشنی خود داشت و حاصل فضای خالی بود که هافبک های میانی آبی پوشان در اختیار خط میانی الدحیل گذاشتند.

مهاجم کناری الدحیل به محض دریافت این پاس، یک ضرب و با سرعت توپ را به نقطه کور خط دفاعی استقلال در کنج محوطه 6 قدم می فرستد و اولانگا در بین چند مدافع و هافبک آبیها به راحتی توپ را تصاحب کرده، می چرخد و ضربه اش را هم می زند.

اولین، آخرین و اصلی ترین مقصر روی این توپ، مهدی مهدی پور است که ابتدا اجازه ارسال پاس از میانه زمین را می دهد و در آخر هم با اینکه در 6 قدم حضور داشت، اما پوشش مناسب را نداد تا اولانگا بدون مزاحم و با تمرکز ضربه بزند. البته که مرادمند و یزدانی باید در این صحنه سرعت عمل بیشتری می داشتند تا یا توپ را قبل از رسیدن به اولانگا قطع کنند و یا اجازه ضربه زنی به او را ندهند.