کشف موجودات زنده 830 میلیون ساله! - دنیای راه راه

به گزارش خبرنگاران، دانشمندان می گویند این مطالعه فوق العاده همچنین پیامد هایی برای جستجوی حیات باستانی، نه فقط روی زمین، بلکه در محیط های فرازمینی مانند مریخ دارد، جایی که ذخایر بزرگ نمک به عنوان شواهدی از مخازن آب مایع باستانی در مقیاس بزرگ شناسایی شده اند.

پیش از این میکروفسیل های باستانی به صورت فشرده در صخره هایی مانند شیل پیدا شده اند که قدمت آن به میلیارد ها سال پیش می رسد. نمک قادر به حفظ مواد آلی به همان روش نیست، اما در عوض، هنگامی که کریستال ها در یک محیط آب شور تشکیل می شوند، مقدار کمی مایع می تواند در داخل آن به دام بیفتد. به این فرآیند آخال های سیال می گویند و بقایای آب های مادری هستند که هالیت از آن متبلور شده است. این موضوع آن ها را از نظر علمی ارزشمند می کند، زیرا می توانند حاوی اطلاعاتی در مورد دمای آب، شیمی آب و حتی دمای اتمسفر در زمان تشکیل ماده معدنی باشند.

با این همه، روش شناسایی این موجودات باستانی تردید هایی را در مورد همسن بودن آن ها با هالیت ایجاد کرده است. تیمی به سرپرستی سارا شردر-گومز، زمین شناس دانشگاه ویرجینیای غربی نوشت: یک سوال همیشگی در میان ژئومیکروبیولوژیست ها وجود دارد؛ قدیمی ترین سنگ های رسوبی شیمیایی که حاوی میکروارگانیسم های پروکاریوتی و یوکاریوتی از محیط رسوبی هستند، کدامند؟ شردر-گومز و همکارانش با استفاده از یک نمونه هسته از سازند براون که از طریق سازمان زمین شناسی استرالیای غربی در سال 1997 استخراج شد، توانستند با استفاده از روش های نوری غیرتهاجمی، تحقیقاتی در مورد هالیت نئوپروتروزوییک بدون تغییر در آن ها انجام دهند.

آن ها از پتروگرافی نور عبوری و فرابنفش، ابتدا با بزرگنمایی کم برای شناسایی کریستال های هالیت، سپس با بزرگنمایی تا 2000 برابر برای مطالعه ادغام سیالات در آن استفاده کردند. آن ها توانستند جامدات و مایعات آلی، سازگار با سلول های پروکاریوتی و یوکاریوتی، بر اساس مقدار، شکل و فلورسانس فرابنفش آن ها را بیابند. محققان خاطرنشان کردند که حتی ممکن است برخی از ارگانیسم ها هنوز زنده باشند. آخال های مایع می توانند به عنوان زیستگاه های کوچکی که کلنی های کوچک در آن رشد می کنند، عمل کنند. پیش از این نیز پروکاریوت های زنده از هالیت با قدمت 250 میلیون سال پیش پیدا شده بود بنابراین چرا در هالیت های 830 میلیون ساله نباشد.

به گفته محققان، این دستاورد می تواند پیامد هایی کاملاً جدی برای مطالعات مربوط به مریخ داشته باشد، جایی که می توان رسوباتی را یافت که ترکیبات مشابهی با سازند براون استرالیا دارند. تحقیقات آن ها نشان می دهد که چگونه می توان چنین موجوداتی را بدون از بین بردن یا مختل کردن نمونه ها، شناسایی کرد. این فناوری می تواند مجموعه ای از ابزار های تازه برای شناسایی چنین موجوداتی و همچنین درک بهتر تاریخ خود زمین را در اختیار ما قرار دهد.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران