آنالیز امکان حیات در یک دهانه در مریخ
به گزارش دنیای راه راه، کانی های رس حاصل از دهانه گیل مریخ که به وسیله مریخ نورد کنجکاوی ناسا در سال 2016 جمع آوری شده ممکن است حاوی مواد معدنی باشد که این امر به این موضوع اشاره دارد که احتمالا سیاره سرخ تا حدود یک میلیون سال دارای شرایط حیات بوده است.
گروهی از محققان دانشگاه ویگو اسپانیا نمونه های جمع آوری شده از دهانه را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که کانی های رس از نظر ساختاری و ترکیبی با رس های گلوکونیتی مرتبط هستند. گلوکونیتیک روی زمین یافت می گردد و یک ماده معدنی آهن پتاسیم فیلوسیلیکات با رنگ سبز است.
حضور آن در سیاره سرخ حاکی از آن است که سیاره مریخ زمانی دارای شرایط پایدار با دمای 26 تا 123 درجه فارنهایت بوده و آب داخل دهانه گیل دارای سطح PH خنثی بوده است.
الیزابت لوسا آدامز(Elisabeth Losa-Adams) از دانشگاه ویگو اسپانیا و نویسنده اصلی تحقیق و همکارانش در این مطالعه که یافته هایش در مجله Nature Astronomy منتشر شد، اظهار کردند: وجود رس های گلوکونیتی نشان دهنده وجود آب مایع است که به مدت طولانی در شرایط پایدار باقی می ماند.
علاوه بر این پارامترهای ژئوشیمیایی مورد احتیاج برای تشکیل آنها(یعنی pH خنثی و دمای پایین) بعلاوه می تواند شرایط حیات مناسب برای ارگانیسم ها را ایجاد کند.
مریخ نورد کنجکاوی ناسا در اوت سال 2012 وارد دهانه گیل شد و در پی یافتن نشانه هایی از آب و ترکیبات آلی در خاک بود.
مدت ها تصور می شد که این دهانه 96 مایلی حدود 3.5 میلیارد سال پیش تا 10 میلیون سال حاوی یک دریاچه باستانی بوده است اما دانشمندان هنوز تعیین نکرده اند که پهنه آب برای زندگی مناسب بوده است یا خیر.
پهنهٔ آبی به هر انباشت قابل توجهی از آب، به طور کلی روی سطح یک سیاره، مثلاً زمین، را گویند. عبارت پهنه آبی، معمولاً به انباشت حجم زیادی از آب، مانند اقیانوس ها و دریاها و دریاچه ها اطلاق می گردد، اما می تواند شامل انباشت های کوچک آب، مانند آبگیرها و تالاب ها و چاله های آب هم بگردد.
لوسا آدامز و تیم او نمونه های ثبت شده به وسیله کنجکاوی از دامنه پایین تپه مرکزی موسوم به Aeolis Mons که معمولاً با نام کوه شارپ شناخته می گردد را مطالعه کردند. آنها از داده های پراش اشعه ایکس که به وسیله ابزارهای پردازنده کنجکاوی بدست آمده است برای توصیف درجه اختلال کانی رس استفاده کردند.
محققان از یک مدل ژئوشیمیایی برای بدست آوردن اطلاعات در خصوص ترکیب آب دریاچه دهانه گیل و ارزیابی انطباق آن با تشکیل خاک رس گلوکونیتی استفاده کردند.
در ابتدا و طی افزایش شوری به وسیله تبخیر از آنجا که نانترونیت، پتاسیم مصرف نمی نماید، این کاتیون در محلول افزایش می یابد. با آغاز رشد گلوکونیت، پتاسیم کاهش می یابد زیرا در گلوکونیت گنجانده شده است. آهن ابتدا در نانترونیت گنجانده می گردد. همانطور که گلوکونیت و نانترونیت فرایند مخالف انحلال و رسوب را دنبال می نمایند، آهن حاصل از نانترونیت بازیافت می گردد. در نتیجه میزان آهن در محلول ثابت می ماند فقط در خاتمه فرآیند افزایش می یابد و منبع تشکیل بیشتر اکسید-هیدروکسید را فراهم می نماید.
اگرچه این مطالعه نشان می دهد که مریخ قبلا دارای شرایط حیات بوده است، اما کانی رسی شواهدی بر اثبات وجود حیات در سیاره نیست و این همان چیزی است که مریخ نورد استقامت ناسا در حال حاضر در پی آن است. استقامت، ملقب به پرکی، در فوریه سال 2021 در سیاره سرخ فرود آمد. در حال حاضر این مریخ نورد در جستجوی علائم باستانی زندگی در داخل دهانه جزرو است.
دانشمندان بر این باورند که 3.8 میلیارد سال پیش دهانه جزرو مکان دریاچه ای عظیم با دلتا بوده است. مریخ نورد استقامت که جدیدترین و پیشرفته ترین مریخ نورد ناسا به وسیله دانشمندان و مهندسان این سازمان فضایی محسوب می گردد، به منظور انجام ماموریت های علمی خود ابزارهای علمی زیادی را همراه خود دارد که همگی از پیشرفته ترین ابزارهای ناسا برای کاوش سیاره ای هستند. این ماموریت، دو هدف دارد. اولین هدف، آنالیز های علمی برای درک محیط مریخ در گذشته و حال و بعلاوه دارای حیات بودن آن است. علت دوم هم جمع آوری نمونه هایی از خاک مریخ برای آوردن به زمین است. ماموریت دیگری که برای سال 2026 برنامه ریزی شده است، قرار است لوله های آزمایشی جمع آوری شده به وسیله مریخ نورد استقامت را به زمین بازگرداند تا مورد آنالیز جامع تر قرار بگیرند. دهانه جزرو که مریخ نورد استقامت در آن فرود آمد 28 مایل(45 کیلومتر) است و حاوی رسوبات یک رودخانه خشک شده قدیمی است.،مهر
منبع: ایران آنلاین