چرا سامسونگ باید Wear OS را جایگزین تایزن کند؟

به گزارش دنیای راه راه، زمانی که گوگل در سال 2014 پلتفرم Android Wear را معرفی کرد، این کار را با یاری دو شرکت عظیم انجام داد. ساعت های LG G Watch و سامسونگ Gear Live اولین گجت های مبتنی بر Android Wear بودند. اما مدتی بعد، سامسونگ از این پلتفرم فاصله گرفت و به بهره گیری از سیستم عامل اختصاصی خود به نام تایزن روی آورد. از آن موقع، تمام ساعت های هوشمند سامسونگ با سیستم عامل تایزن عرضه شده اند.

حالا طبق یک شایعه جدید، به نظر می رسد به زودی اوضاع تغییر پیدا می نماید. فارغ از صحت و سقم این شایعه، باید این سؤال را مطرح کنیم که آیا سامسونگ بهتر است Wear OS را جایگزین سیستم عامل تایزن کند و چنین کاری در نهایت به نفع این شرکت خواهد بود؟ در ادامه به این موضوع می پردازیم.

دلایل استفاده از پلتفرم Wear OS

ساعت پرچم دار فعلی سامسونگ یعنی گلکسی واچ 3 یکی از بهترین ساعت های هوشمند برای گوشی های اندرویدی محسوب می شود اما گجت بی نقصی نیست. ایجاد یک سیستم عامل کار بسیار سختی محسوب می شود و فراهم کردن اپلیکیشن های متنوع یکی از مهم ترین چالش های پیش روی پلتفرم های تازه نفس است.

شرکت هایی مانند فیت بیت، گارمین و به خصوص سامسونگ در این زمینه با مسائل زیادی روبه رو شده اند. اگر ساعت گلکسی واچ را روشن کنید و به اپ استور سر بزنید، با تعداد محدودی از اپلیکیشن های جذاب و باکیفیت روبه رو می شوید. اگرچه بعضی اپلیکیشن های ضروری حضور دارند، اما از نظر اپلیکیشن های ثالث حق انتخاب چندانی ندارید.

پلتفرم Wear OS در این زمینه فاصله زیادی با سیستم عامل تایزن دارد. اگرچه به اندازه WatchOS اپل جامع و همه فن حریف نیست، اما در هر صورت حرف زیادی برای گفتن دارد. اگر سامسونگ از Wear OS استفاده می کرد، دیگر نیازی به تمرکز زیاد برای بهبود اکوسیستم اپلیکیشن های تایزن نداشت.

یکی از مهم ترین دلایل موفقیت گسترده اپل واچ به همین موضوع برمی شود. اگر صاحب آیفون هستید (که در صورت داشتن اپل واچ باید آیفون داشته باشید)، به احتمال زیاد تمام اپلیکیشن های لازم به وسیله اپل واچ هم در دسترس است. این یک ویژگی مهم ساعت هوشمند محسوب می شود که بیشتر اوقات نادیده گرفته می شود.

اما سامسونگ سال هاست که بر روی تایزن کار می نماید. چرا حالا باید این پلتفرم را کنار بیندازد؟ سامسونگ از سال 2013 مشغول ساخت ساعت های مبتنی بر تایزن است و طی این سال ها تجربیات ارزشمندی به دست آورده که می تواند از آن ها برای بهبود پلتفرم گوگل استفاده کند. اگر سامسونگ یک ساعت مبتنی بر Wear OS را به همراه عمر باتری عالی و ویژگی هایی مانند حاشیه چرخان عرضه کند، بدون شک چنین کاری توجه کاربران بیشتری را نسبت به این پلتفرم جلب می نماید.

طی چند سال گذشته بعضی شرکت ها ویژگی های جدیدی را برای Wear OS توسعه داده اند. به عنوان مثال می توانیم به شرکت فسیل اشاره کنیم که از شرایط عمر باتری ساعت های مبتنی بر این پلتفرم ناراضی بود. این شرکت به وسیله همکاری با گوگل، حالت های سفارشی مختص باتری توسعه داد که به کاربران برای بهبود عمر باتری یاری می نماید. شرکت Suunto هم یک ساعت هوشمند مبتنی بر این پلتفرم را توسعه داده که نسبت به دیگر ساعت های موجود در اکوسیستم، از بیشترین قابلیت های مربوط به تناسب اندام بهره می برد. روی هم رفته اگر سامسونگ استفاده از Wear OS را شروع کند، می تواند ویژگی های جدیدی را برای آن به ارمغان بیاورد.

با توجه به اینکه تایزن یک سیستم عامل انحصاری محسوب می شود، کاربران دارای گوشی های غیر سامسونگ برای بهره گیری از تمام ویژگی های ساعت های این شرکت به ناچار باید اپلیکیشن های مختلفی را نصب نمایند. اما با استفاده از سیستم عامل Wear OS، کاربران فقط باید یک اپلیکیشن را در گوشی خود نصب نمایند.

9 کار که سامسونگ برای بهتر شدن ساعت های هوشمند گلکسی واچ باید بکند

دلایل استفاده از سیستم عامل تایزن

در رابطه با ضعف های Wear OS می توانیم نکات متعددی را مطرح کنیم. بدون شک سامسونگ هم به خوبی از شرایط وخیم Wear OS خبر دارد. اگر سامسونگ حالا به استفاده از این پلتفرم روی بیاورد، در یکی از بدترین زمان ها چنین اتفاقی رخ خواهد داد. این پلتفرم تا حد زیادی رها شده و آینده آن هم در هاله ای از ابهام قرار گرفته است.

حتی اگر سامسونگ با وجود مسائل تایزن به استفاده از آن ادامه دهد، احتمالا بهتر از عرضه ساعت هوشمند مبتنی بر پلتفرمی است که تا حد زیادی از طرف شرکت سازنده نادیده گرفته شده است. اما حالا باید دوباره بحثی که کمی پیشتر بیان کردیم، دوباره عنوان کنیم. سامسونگ تایزن را به طور کامل کنترل می نماید و بنابراین برای تبدیل آن به یک سیستم عامل همه فن حریف، باید تا حد زیادی کوشش کند. اما از طرف دیگر، این موضوع دست سامسونگ را برای هرگونه تغییری در این پلتفرم باز می گذارد.

همچنین نباید موضوع سخت افزار را از قلم بیندازیم. سامسونگ اگر به استفاده از Wear OS روی بیاورد، در زمینه تراشه و دیگر قطعات سخت افزاری با محدودیت هایی روبرو می شود. محدودیت های سخت افزاری می تواند تأثیر منفی بر عمر باتری داشته باشد. ساعت های هوشمند سامسونگ با یک بار شارژ در بیشتر اوقات تا 2 و حتی 3 روز دوام می آورند. اما بیشتر ساعت های مبتنی بر Wear OS نمی توانند عمر باتری بیشتر از یک روز را ارائه دهند.

از طرف دیگر باید بگوییم که بر اساس گزارش های منتشر شده، گوگل از شرکت هایی که ایده های خوبی برای Wear OS دارند حمایت می نماید. این یعنی گوگل خواهان بهبود این پلتفرم است. اما از آنجایی که گوگل نرم افزار را کنترل می نماید و شرکت های ثالث سخت افزار را مدیریت می نمایند، ارائه ایده های جدید و نوآورانه بسیار زمان بر است.

حتی اگر یک شرکت تولیدنماینده ساعت هوشمند بخواهد ویژگی خاصی را برای گجت خود ارائه دهد، برای این کار باید با گوگل همکاری نزدیکی داشته باشد. اما سامسونگ با استفاده از سیستم عامل اختصاصی خود نیازی به انجام چنین کاری ندارد.

در هر صورت برای هر دو تصمیم می توان دلایل مختلفی را در تأیید یا رد آن ها بیان کرد. روی هم رفته مهاجرت به پلتفرم Wear OS که در حال حاضر اصلا شرایط مناسبی ندارد، تصمیم چندان هوشمندانه ای نخواهد بود و این موضوع برای سامسونگ که برای ساعت های هوشمند خود از یک سیستم عامل مناسب بهره می برد، بیشتر صدق می نماید. با این حال، احتمالا در پشت صحنه اتفاقات مختلفی در جریان است که فعلا از آن ها خبر نداریم.

با این حال اگر سامسونگ مهاجرت به پلتفرم Wear OS را عملی کند، چنین تصمیمی احتمالا باعث ایجاد شکاف در بین کاربران ساعت های هوشمند این شرکت خواهد شد.