ناسا چه رازی را پنهان نموده؟ ، یک کشف پرسروصدا درباره سفر به ماه - دنیای راه راه

به گزارش خبرآنلاین، داگومار دگروت (Dagomar Degroot)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: پروتکل قرنطینه آپولو تا میزان ای که پیشتر ناشناخته بود، احتمالا به مسائل متعدد مهار آلودگی دچار بوده است که اگر میکروارگانیسم های قمری واقعا وجود داشتند، احتمالا بیوسفر زمین را در معرض آلودگی قرار می داد.

اگرچه ناسا آن شکست را محاسبه نموده بود، اما وجود نداشتن میکروارگانیسم های قمری، یک شانس بزرگ به شمار می رفت. ناسا از این خطر خبر داشت و می دانست ماه ممکن است میزبان میکروب های بیگانه باشد که می توانند زمین را با تخریب زیستی یا تب قمری ویران نمایند. چنین تهدید های غیر قابل کشفی می توانند عامل سرانجام یافتن دنیا باشند. با وجود این، دانشمندان از این موضوع نیز خبر داشتند که احتمال وجود حیات میکروبی روی ماه بسیار اندک است.

دگروت استدلال می نماید که به رغم هزینه کردن بیش از 100 میلیون دلار برای کوشش های ضد آلودگی در دهه 1960، پروتکل پس از بازگشت ماموریت آپولو مملو از خطا هایی بود که از دید عموم پنهان ماندند. برای مثال، محفظه فلزی براقی که آرمسترانگ و خدمه از آن به بیرون نگاه می کردند، بیشتر جنبه نمایشی داشت.

ده ها میلیون نفر به یک مرکز قرنطینه پیشرفته موسوم به آزمایشگاه دریافت قمری (LRL) انتقال یافتند که در آنجا بعضی از تجهیزات استریل نماینده، ترک خورده یا در حال ذوب شدن بودند. لباس های فضانوردان نیز نشت نموده بودند و همه طرف های دخیل در ماموریت به زودی متوجه شدند که گرد و غبار ماه همه جا وجود دارد و تمیز کردن آن غیرممکن است.