پترا، سگی با چهره ای سنگی - دنیای راه راه

این سگ ماده پنج ساله، گرسنه و نحیف و مبتلا به بیماری بود که چهره اش را به تدریج سنگی نموده بود. او شب و روزش را سرگردان در خیابان ها سپری می کرد، تا اینکه مسئولان که به وسیله فیسبوک از شرایط اسف بار زندگیش آگاه شده بودند، او را به پناهگاه حیوانات بی خانمان (Save a Greek Stray shelter) منتقل کردند. این سگ از نزدیکی با انسان ها پرهیز نموده و به همین علت گرفتن او اندکی سخت و مشکل بود.

بیماری او متأثر از عفونت ناشی از حمله حشرات تشخیص داده شد و به علت عوارض همین عارضه پوستی، این سگ پترا (Petra) نام گرفت که در زبان یونانی به معنی سنگ است.

والیا اُرفانیدو از پناهگاه حیوانات در خصوص پترا چنین می گوید:

به نظر نمی رسید که پترا تا کنون محبت و نوازش را احساس نموده باشد. در واقع گویی هیچ زمانی انسانی او را لمس ننموده و چه بسی حتی به او نزدیک هم نشده بود.

با این حال، ناجیان او دست از تلاش و تلاش بر نداشته و علی رغم رفتار سرد و کناره جویانه این سگ، به نوازش و محبت کردن به او ادامه دادند.

والیا در ادامه می افزاید:

بارها او را نوازش کردم، ولی او درکی از این نوازش نداشته و از آن استقبال نمی کرد. اما با گذشت چند ماه، رفتار او رفته رفته تغییر نموده و این نوازش را پذیرا شد. اکنون او از شما می خواهد که دستی به سر و گوشش کشیده و ناز و نوازشش کنید.

پترا اکنون سالم است و آماده تا دوست بدارد و دوست داشته گردد. در نتیجه این پناهگاه از متقاضیان مشتاق ساکن اروپا درخواست نموده که در صورت تمایل سرپرستی او را به عهده گرفته و خانه ای دائمی و امن برای او فراهم نمایند.

تنها کافی است به تصاویر قبل و بعد این سگ نگاه کنید تا تأثیر محبت، عشق و دوست داشتن را درک کنید. این احساسات و عواطف زیبا و دوست داشتنی را خداوند، در وجود تک تک انسان ها به ودیعه گذارده است. پس چه بهتر که به جای بلند کردن سنگی برای آزار یک حیوان، دست نوازش بر سر او کشیده و محبت خود را نثارش کنید. آنها هم همانند ما این احساسات را درک نموده و عشق شما را با عشقی به مراتب پر مایه تر پاسخ می دهند.

جا دارد که مردمان سرزمین ما نیز، از سنت نیکوی نیاکان شان پیروی نموده و مهربانی خود را نثار این موجودات بی پناه نمایند. به امید روزی که دیگر در صفحات اجتماعی شاهد رفتارهای زننده و وحشیانه با دیگر جانوران نباشیم. روزی که به روی سگی برای لذت رنگ نپاشند و او را با بیل مورد حمله قرار ندهند، روزی که خرسی از نفس افتاده را برای نمایش قدرت با ضربات سنگ نکشند، روزی که به آهو و بره هایش فرصت نفس کشیدن بدهند. روزی که بذر انسانیت در قلب تک تک انسان ها به شکوفه بنشیند. به امید آن روز