صاحبان املاک 10 میلیارد تومان، آماده پرداخت مالیات می شوند - دنیای راه راه

به گزارش ایرنا، مسائل مالی ناشی از تحریم و شیوع بیماری کرونا و در نتیجه کاهش درآمد های نفتی، افت شاخص های کلان مالی، افزایش کسری بودجه، تورم و غیره، ضرورت توجه جدی به مالیات به عنوان منبع اصلی درآمد های بودجه ای را نمایان نموده است.

از این رو، دولت و مجلس هم در راستای افزایش سهم درآمد های مالیاتی در بودجه و هم یاری به ساماندهی کل اقتصاد کشور اصلاح نظام مالیاتی، هوشمندسازی، مشخص پایه های مالیاتی تازه و مواردی از این دست را در دستور کار قرار داده اند. البته آغاز ماجرای قطع وابستگی بودجه به نفت و افزایش درآمد های مالیاتی به سال های پیش باز می گردد که در مجلس یاردهم و دولت سیزدهم هم دنبال می گردد.

قانون مالیات بر درآمد سرمایه، قانون مالیات های مستقیم و مالیات بر خودرو های گران قیمت، خانه های خالی و مالیات بر واحد های مسکونی و باغ ویلا های گران قیمت و... از جمله مواردی هستند که با هدف افزایش درآمد های مالیاتی و ساماندهی بازار های مختلف مسکن، خودرو و سکه وضع شده اند.

در این اواخر آیین نامه مربوط به مالیات بر واحد های مسکونی و باغ ویلا های گران قیمت به وسیله دولت سیزدهم تصویب و از سوی معاون اول رئیس جمهوری به دستگاه های مربوطه ابلاغ شده است. سؤال این است که محتوای این آیین نامه چیست، چه املاکی را شامل می گردد و صندلی مالکین املاک مشمول در آن چگونه است؟

چه میزان مالیات به کدام املاک تعلق می گیرد؟

این نوع مالیات واحد های مسکونی و باغ ویلا های گران قیمت را هدف قرار داده است. از نظر قانونگذار مواردی که بیش از 10 میلیارد تومان ارزش داشته باشند جزو املاک گران قیمت به حساب آمده و مشمول مالیات قرار می گیرند.

هدف از مالیات، در مرحله اول یاری به توزیع عادلانه ثروت در جامعه و ایجاد عدالت مالی و اجتماعی است. املاک و مستغلاتی که بالای 10 میلیارد تومان هستند برای اکثریت جامعه گران به شمار می رود. این نوع املاک در اختیار دهک های بالای درآمدی است و دهک های میانی و پایین جامعه معمولاً واحد های مسکونی و ویلا هایی با این قیمت را در اختیار ندارند. بنابراین، واحد های مشمول این نوع مالیات مصداق واقعی گران قیمتی هستند و ثروتمندان جامعه را هدف قرار داده و در صورت اعمال درست قانون به سهم خود در توزیع ثروت یاری خواهد نمود.

ارزش دارایی های مشمول و نرخ مالیات آن ها در جدول زیر آمده است. طبق آیین نامه اعلام شده دارایی های مشمول (با احتساب عرصه و اعیان) برای دارایی های تا 100 میلیارد ریال از پرداخت مالیات معاف هستند. دارایی هایی که به ارزش روز از 100 میلیارد و یک ریال تا 150 میلیارد ریال ارزش داشته باشند نسبت به مازاد 100 میلیارد ریال معادل0.1 درصد مالیات به آن ها تعلق می گیرد.

برای دارایی هایی با ارزش 150 میلیارد و یک ریال تا 250 میلیارد ریال نسبت به مازاد 150 میلیارد ریال معادل 0.2 درصد مالیات در نظر گرفته شده و به دارایی هایی از 250 میلیارد و یک ریال تا 400 میلیارد ریال نسبت به مازاد 250 میلیارد ریال معادل 0.3 درصد اختصاص یافته است. مالیات دارایی های که از 400 میلیارد و یک ریال تا 600 میلیارد ریال ارش دارند نسبت به مازاد 400 میلیارد ریال معادل 0.4 درصد و نسبت به مازاد 600 میلیارد ریال معادل 0.5 درصد مشخص شده است.

نکته دیگر اینکه در آیین نامه ابلاغی به سازمان امور مالیاتی اجازه داده شده است تا ارزش روز املاک را متناسب با ارزش روز مبنای محاسبه آخرین ارزش معاملاتی برای هر شهر، بخش و روستا های تابع مشخص کند.

چگونگی شناسایی املاک و مستغلات گران قیمت

یکی از مسائل اصلی سازمان امور مالیاتی در امر مالیات ستانی عدم دسترسی به داده ها و اطلاعات لازم از مودیان مالیاتی است. در سال های اخیر سازمان امور مالیاتی پروژه اصلاح و هوشمندسازی نظام مالیاتی را در دستور کار قرار داده و پیشرفت های مناسبی هم در این زمینه اجرا شده است. به موازات آن در دستگاه ها و سازمان ها دیگر هم با استفاده از فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی اقدام به طراحی و اجرای سامانه های برخط شده است. اتصال این سامانه ها به سازمان امور مالیاتی جهت دسترسی به داده ها و اطلاعات مورد احتیاج از خواسته های اصلی قانون گذار جهت اجرای درست قانون مالیات بر املاک گران قیمت است.

در آیین نامه ابلاغی، بر اساس قانون بودجه 1400 وزارت خانه های راه و شهرسازی، صنعت، معدن و تجارت، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، شهرداری ها و وزارت کشور موظف هستند داده ها و اطلاعات مالکیت املاک و باغ ویلا های گران قیمت مورد احتیاج از قبیل مشخصات هویتی مالک یا مالکین و افراد تحت تکفل، نشانی اقامتگاه قانونی، شماره تماس و ... را به وسیله برخط و وب سرویس ظرف 15 روز از تاریخ درخواست در اختیار سازمان امور مالیاتی کشور قرار دهند.

همچنین، سازمان امور مالیاتی هم موظف شده است بعد از دریافت داده ها و اطلاعات مورد احتیاج نسبت به مشخص دارایی های مشمول و ارزش آن ها حداکثر تا انتها آذرماه 1400 اقدام و مراتب را طی دو ماه به نحو مقتضی به اطلاع مالکین دارایی های مشمول برساند. در صورتی که در موعد مقرر به اطلاع مالکین نرسد مشمول پرداخت مالیات موضوع این ماده قانونی نمی شوند. اما مالکینی که تحت شمول قرار گرفتند باید حداکثر تا انتها بهمن 1400 نسبت به پرداخت مالیات دارایی های گران قیمت خود اقدام نمایند.

صاحبان املاک گران قیمت، آماده پرداخت مالیات می شوند

یکی از مسائل سازمان امور مالیاتی، عدم پرداخت مالیات و یا فرار مالیاتی است. سالانه ده ها میلیارد تومانی فرار مالیاتی صورت می گیرد. آیا در این قانون هم امکان فرار وجود دارد و در صورت جواب مثبت چه تمهیداتی برای جلوگیری از آن اندیشیده شده است؟

به نظر می رسد مهم ترین بخش کار در اجرای این قانون، شناسایی و معرفی املاک و دارایی های مشمول مالیات است. در صورتی که این قسمت به درستی انجام گردد راه چندانی برای فرار مالیاتی باقی نمی ماند، زیرا قانون گذار نقل و انتقال این نوع املاک در دفاتر اسناد رسمی را مشروط به پرداخت مالیات نموده است.

یعنی هر زمانی برای انتقال سند املاک گران قیمت اقدام گردد مالک به ناچار باید مالیاتش را پرداخت کند. قانونگذار ادارات ثبت اسناد و املاک و دفاتر اسناد رسمی را از ثبت نقل و انتقال املاکی که به موجب آیین نامه ابلاغی مشمول مالیات قرار دارند، ولی مالیات آن ها پرداخت نشده، منع نموده است.

همچنین در این آیین نامه آمده است: چنانچه اشخاص مشمول تا انتها بهمن ماه سال 1400 نسبت به پرداخت مالیات متعلقه اقدام ننمایند، سازمان امور مالیاتی می تواند به وسیله عملیات اجرایی موضوع فصل نهم باب چهارم قانون، مالیات متعلقه را وصول کند.

صندلی صاحبان املاک گران قیمت در این قانون

در سه مورد به حق و حقوق صاحبان املاک گران قیمت اشاره شده است. نخست، اینکه سازمان امور مالیاتی موظف است با طراحی سامانه ای امکان مراجعه، مشاهده دارایی های مشمول و پرداخت مالیات و دریافت گواهی موضوع این آیین نامه را برای اشخاص مشمول فراهم کند.

دوم، سازمان امور مالیاتی مکلف شده است که پس از وصول مالیات، گواهی پرداخت مالیات بر دارایی سالانه را در سامانه مربوطه صادر کند؛ و در نهایت اینکه چنانچه اشخاص نسبت به ارزش دارایی مشمول، مالیات متعلقه یا اقدامات اجرایی اعتراض داشته باشند، اعتراض آن ها قابل طرح و رسیدگی در هیاتِ مشخص شده در قانون خواهد بود.